We zijn nog steeds in Frankrijk

17 tot 28 april:
Wat het weer betreft hebben we niets te klagen. We staan weliswaar met 0 graden op, maar elke dag is het zonnig en worden er temperaturen bereikt van zo’n 25 graden, er staat nauwelijks wind, dus wat wil een mens nog meer? Eén nacht heeft het geregend.
De natuur is prachtig. Het is een fantastische belevenis om door Frankrijk te varen.
Gedurende deze periode zijn we 55 sluizen gepasseerd, het aantal per dag wordt steeds meer.

Vaarroute:
17 april: Charlesville-Mézières, gezellige stad met mooi plein

18 april: Sedan
Trees vaart het laatste stuk, inclusief de sluizen en het aanmeren in de haven, daar heb ik gewoon een kanjer van een matroos, stuurman aan, het is maar dat jullie het weten!

19 april: Stenay via Mouzon.

20 april: Consenvoye. We raken door onze voorraad diesel heen. In Dun-sur-Meuse gaan we proberen er nog een jerrycan bij te kopen. We komen bij een tankstation en vragen of hij jerrycans verkoopt, leggen uit waarom en gelijk biedt hij aan 2 grote jerrycans van hemzelf te nemen. ‘Breng ze maar terug als je ermee klaar bent’. Tweemaal 20 liter, dat zijn echt grote jongens, maar wel pittig sjouwen. Dan roept de man een maatje van hem en even later zitten we in een Jeep die ons met de voorraad naar de boot brengt. Stugge arrogante Fransen – valt wel mee, vinden wij!

21 april: Verdun. In Consenvoye liggen wij achter een Nederlandse boot, de Joris uit Rhoon. Voorlopig varen ze dezelfde route en om de paar dagen overnachten we in dezelfde haven.
We raken aan de praat en vertellen dat wij ook in Rhoon hebben gewoond. Dan krijg je natuurlijk, “oh waar dan?”, “op de Kastanje 14”, “wat? Wij wonen ook daar op nummer 28, al jaren.
Wij vonden jullie al zo bekend voorkomen”. Jan van Zanten, of Elly - Jan leest dit soort gruwelstories niet natuurlijk - Jan het is een (oud) collega van je vader Joop Koppenaal.
Ook zij varen 3 maanden door het Franse en Duitse land. Bij Toul scheiden onze vaarwegen, wij gaan dieper Frankrijk in en de Koppenaal(tjes) Duitsland.
Jammer van die aardige Koppenaalers.

22 april: rustdag in Verdun
We liggen in het centrum van de stad, vol met terrassen en winkeltjes.
De broer van Trees, Aad komt ons ophalen om even in zijn dorp en huizen te gaan kijken.
Hij woont in Julvecourt, ongeveer 15 kilometer van Verdun. Eerst neemt hij ons mee naar zijn vaste restaurant om te lunchen, helaas is de wind te koud om buiten te zitten, maar de zon schijnt volop.
Hij laat ons zien wat hij allemaal verbouwd heeft aan zijn woningen en dat is niet mis, hij biedt ze te koop aan, dus wie in Noord-Frankrijk wil wonen… , ga eens praten met oom Aad.

23 april: Saint Mihiel, weer een schilderachtig dorpje met een leuk centrum, Trees koopt een jurk en Rob een kip!
24 april: Pagny-sur-Meuse, via een lunchstop in Commercy.

25 april: Toul, leuke jachthaven, mooie stad.
Het is zondag, dus grote kans dat de bakker in Pagny-sur-Meuse niet open is. Vers stokbrood is toch zo lekker, Trees gaat het toch proberen. En ja hoor, halverwege de straat rook ze de geuren van gebakken brood al, heerlijk.
Bij thuiskomst heeft Rob al voor een paar gekookte eitjes gezorgd, dus smullen maar.
09.30 uur – wederom onder prachtige weersomstandigheden – vertrokken. Op advies van ervaringsdeskundigen op het gebied van varen door Franse wateren – en met name tunnels - plaatsen we onze schijnwerper weer op de voorpunt. Dit keer is het een tunnel van 866 m, waarvan de andere kant meteen zichtbaar is. Deze tunnel is zelfs een beetje verlicht; toch is een schijnwerper wel handig, daarmee kan je in de gaten houden of er geen troep in het water drijft.
Daarna gaan we door maar liefst 11 sluizen, waarvan de eerste een verval heeft van 6,15 m. Vanaf nu worden de sluizen op afstand bediend en moeten we onze afstandsbediening inleveren.
Vandaag hebben we allemaal sluizen waarmee we zakken, dat is een verademing, geen last meer van dat stuwende water.
Om 12.30 uur varen we de jachthaven van Toul binnen, heerlijk. Eindelijk weer eens gebruik maken van een douche, waar een mens al niet van kan genieten!
Na een heerlijke lunch, slaan we weer voorraad diesel in. Daarna gaan we weer aan de sop. Wat smerig kan een boot worden na een bezoek aan al die sluizen. Maar lekker buiten in de zon is zoiets geen straf. En … eindelijk zijn we in de gelegenheid om “Rotterdam” op de achterkant van onze boot te plakken. We hadden de stickers al lange tijd in huis – aan boord – maar nog niet eerder in de gelegenheid dit te doen.
Tegen de avond heeft Rob twee vissen gevangen, het waren vissen met een grote muil en stekels aan de onderkin. Ze waren circa 15 cm lang. Rara wat zijn dat voor vissen? De plaatselijke bevolking vermoedt dat het om meervallen gaat, jullie ook?

26 april: Maron
Maron hebben we nooit bereikt. We vertrokken vroeg uit Toul. Na drie sluizen kregen we motorpech.
Nu – woensdag 28 april – zitten we nog in Toul. Het gaat goet met ons, onderdelen voor reparatie zijn besteld, het is mooi weer, volgende keer hier uitgebreid verslag van. Dat houdt het spannend!