De start

Varen ‘yn it moaiste lân fan d’ierde’: Frislân (volgens Jan Douwe Tiemersma, journalist van de Scheepvaartkrant en regelmatige gast op de Unitas)

De start
Dinsdag 31 mei 2011
Het is zover, de dag waar we naar uit hebben gekeken, D-day, we vertrekken voor een maand, weg van alles, even geen baan, geen B&B, Robs strijkarm krijgt eindelijk rust.
Christel en Jasper zijn langs geweest voor de laatste instructies en hebben er zin aan om de hele maand de gasten te ontvangen en de tent draaiend te houden, ze gaan een maand op de Unitas wonen, dat is toch het meest eenvoudig.
Het weer buiten heeft het nog even niet begrepen en laat het regenen, kom op zeg, dat kan anders!
We tanken diesel in het bootje in onze eigen jachthaven en om half 11 gaat de brug open en knallen we de Maas op, Yippie!
Het is een prachtig seizoen om te varen, vooral voor Trees: het is voorjaar en we komen onvoorstelbaar veel eenden, ganzen, futen en wat al niet meer tegen, al dan niet met jonkies. Het is een sport om met een simpel fototoestel hier kiekjes van te maken. Nog even wennen, de eerste dag lukt het nog niet zo!
We gaan als de brandweer met de stroom mee en om 12.40 uur passeren we Schoonhoven, in 2,5 uur. Vervolgens Lopik, Vianen en om 15.30 uur meren we af in Culemborg, een gezellige jachthaven. Intussen is het gestopt met regenen en klaart het weer wat op. Dan lopen we het stadje in, een gezellige oude binnenstad met leuke winkeltjes en een stadscafé met een heerlijk dagmenu, zodat we de 1e dag luxe hebben doorgebracht.

Woensdag 1 juni 2011
Schaam me dood maar ik (Rob) ben weer wat vergeten, medicijnen en niet de minste, cholesterolverlager, ik kan het niet maken deze een maand niet in te nemen, of ik kan het strakjes niet meer navertellen, maar niet doen dus. Ook Culemborg heeft een apotheek, dus rapido erheen; volgens de wettelijke voorschriften is het absoluut verboden dergelijke medicijnen zonder recept aan te schaffen, maar met een glimlach en een blik van duizendmaal dank is het toch gelukt.
Om 9.15 uur vertrekken we en hebben het bootje z’n cabrioletuitvoering gegeven, want de zon schijnt en niet zo’n klein beetje ook - badmeester ben ik al bruin? - hij gaat lekker. De rivier wordt rustiger, we passeren sluizen in Amerongen en Driel en lunchen bij een aanlegplaats in Rhenen.
Dan gaan we door, passeren Arnhem, we twijfelen nog even om bij Oscar en Heidi van jachthaven Valkenburg langs te gaan, maar doen het toch niet, we willen nieuwe adresjes ontdekken en draaien de Gelderse IJssel op, richting Deventer. Voor vandaag is dat echter te ver en we meren af in Rheden in een jachthaventje in de bossen van de Veluwezoom. We zijn verbaasd over het zeer lage waterpeil in de rivier, veel woonboten maar ook jachten liggen droog op hun zij of scheef te hunkeren naar wat water. Wij met onze notendop hebben daar geen last van en varen vrolijk verder. Trees heeft de pasta gereed en in de zon met een koud wit wijntje eten we buiten op de boot, wat was het probleem ook alweer??????

Donderdag 2 juni 2011
Half 9 worden we gewekt door de zonnestralen, weerspiegeld in het water, eruit, naar buiten!
We gaan lekker douchen en ontbijten, gooien de kap open en vertrekken richting Zutphen.
Dit is wat we bedoelen, met je kop in de bries en de zon op het water, kop koffie en varen, genietend van de vele dieren. Wie wist dat er grote groepen wilde paarden loslopen in Nederland? Opeens zien we een groep koeien verschrikt uiteen hollen, oorzaak een kudde paarden die komt aanstormen en langs de oevers galoppeert om vervolgens bij een strandje te gaan drinken. ’t Leek wel een wildwestfilm, de paarden renden zo hard dat het Trees niet goed lukt dit moment vast te leggen.
Dan komt Zutphen in zicht en bijna onder de kerk in het centrum is een leuke jachthaven, genaamd Gelre, waar we aanmeren, heel voorzichtig want het waterpeil is superlaag en de modder dwarrelt omhoog door het schroefwater.
Vandaag zijn we lekker vroeg, zodat we wat langer van het stadje kunnen genieten.
We gaan het centrum in en komen op een plein met drukbezette terrassen, waar ook wij heerlijk gaan genieten van een lunch. De hele middag nog voor ons, een heerlijk vooruitzicht, beetje slenteren door de stad, wat winkelen. Maar wat vreemd, het is helemaal niet druk in de winkelstraten, en wat raar, de winkels zijn allemaal gesloten, zeker lunchtijd – ’t is immers een doordeweekse dag … Hé hé ineens gaat er een belletje rinkelen: Hemelvaartsdag. Dat is pech, we hebben nog wel wat door de straten van Zutphen geslenterd en geconstateerd dat het er allemaal geweldig uitzag. Die middag hebben we genoten aan boord van de Bommel, allebei met een goed boek. Omdat alle winkels dicht waren, hadden wij natuurlijk ook geen boodschappen kunnen doen voor een avondmaaltijd. Heel vervelend, maar genoeg reden om in het restaurant van de jachthaven ’t Turfschip te gaan eten, stoofvlees stond er op het menu, door de kokkin zelf bereid – en geroemd door vele jachtvakantiegangers en haar man – en … terecht, het smaakte voortreffelijk.

Vrijdag 3 juni
Het is wederom de zon die ons wekt, gewoon in Nederland dus, letterlijk en figuurlijk geweldig weer.
Trees loopt even Zutphen in voor wat boodschappen, ik vul de watertank, reinig de wierpot en maak de boot klaar voor vertrek, het is half 10, we gaan.
Stroom mee, zon in je nek en het gaat voorspoedig. Bij Wijhe meren we af voor de lunch aan boord.
Dan komen we in Zwolle, gaan de sluis door, de stad in en meren af in het centrum. Dat is het voordeel van varen, campings bevinden zich doorgaans buiten de steden, maar jachthavens vaak in het centrum van de stad omdat de mensen graag bootjes kijken, voor ons fijn want je rolt zo de winkels in en het terras op.
Dan komt de gemeenteambtenaar de huur van de ligplaats innen, anno 1900 met zo’n leren melkboerentas om z’n nek, met daarin wisselgeld en een bonnenboekje. Voor nog geen tientje mag je blijven, heb je stroom, water en mag je douchen op kosten van Zwolle, grappig hoor. (Als je met de auto naar de stad gaat, ben je nog meer geld kwijt aan parkeergeld!)

Christel belde dat haar eerste Franse gasten werkelijk geen woord Engels spraken en dan ben je snel uitgepraat, maar de tijd voor het Déjeuner en de Clés van de deur wijst zichzelf, ze hadden wel pret gehad en de kop is er af, vandaag komen er weer 2 nieuwe gasten, wel Nederlanders dit keer.

Zaterdag 4 juni
Na ontbijt en douche ontdekken we dat er vlak voor de deur een markt is. Dat is handig, we kopen groente, rivierkreeftjes en kip om vanavond paëlla te eten, dat wordt smullen.
We varen weg uit Zwolle, de natuur wordt steeds mooier en het weer blijft mooi.
Het Kadoelermeer op richting Vollenhoven waar we aanleggen en lunchen, Trees heeft 2 haringen gescoord op de markt en geniet.
Dan door naar Blokzijl, de jachthaven in waar een festival wordt gehouden, allerlei optredens waaronder onze enige Spijkenisser Kanjer Anita (run to me) Meijer. We zingen zachtjes mee vanaf het terras met een biertje en een wijntje. Maar dan komt het plaatselijk talent en Monique Smit en de volgende 2 uur hoor je het meest; “waar zijn die handjes en nou met z’n allen, hebben we er zin in?” Gelukkig staat het applaus ook op de band, zodat het van veraf echt gezellig lijkt.