Raining keep falling on our heads

Maandag 20 juni
Het is zowaar droog en een flauw zonnetje komt tevoorschijn, we vertrekken naar Akkrum, een kleine drie kwartier varen. Het brood is op dus aangekomen in het kleine Akkrum, spoeden we ons naar de bakker, verder is er niets te beleven. De Limburgse groep Rowan Héze komt er zaterdag spelen, is dat niet leuk voor de Akkrumers, wat een feest en daarna krijg je de kampioenschappen Spikerslaan, helaas zijn wij dan al ver weg. We gooien de tank vol met diesel en kopen nog een vaarkaart van de provincie Groningen.
De zon wordt steeds warmer en we varen door richting Drachten, gek genoeg is er weinig te lezen over deze plaats. Onderweg – je gelooft het niet – komen we een hert tegen. Het lukt Trees om een foto van dit lieve dier te maken. Dat maak je toch niet dagelijks mee.
We meren af bij de jachthaven van De Drait, een merk motorjacht dat hier wordt gebouwd en ook verhuurd. Vervolgens op de fiets naar het centrum, 4 kilometer verder. Werkelijk een saaie plaats, nog niet eens een leuk terras, dus na 1 uurtje… 4 kilometer terugfietsen. Thuisgekomen moet je alle lichaamsdelen die de fiets hebben aangeraakt, invetten.
Het schrale zonnetje schijnt nog en we zitten heerlijk buiten te eten, Drachten kan ons niet bekoren, vandaar dat er zo weinig over wordt geschreven.

Dinsdag 21 juni
Weer worden we wakker met regen en wind, maar we gaan toch varen, richting Groningen.
Het weer wordt slechter en als we op het Bergumermeer komen, staat er meer golfslag dan gebruikelijk. Knap van Trees dat ze dat vanuit onze rubberboot weet te filmen, zie http://www.youtube.com/watch?v=giY_-EWWLKg .
We varen tot - ja, je leest het goed - Briltil, dat ligt naast Gaarkeuken, plaatjes waar je werkelijk nooit van hebt gehoord of die je op school hebt geleerd.
In Briltil gaan we via een zelfbedieningsbruggetje een jachthaventje in. Even later fietsen we naar het centrum van Zuidhorn, waar we de boodschappen halen in een hagelnieuwe super AH, de mooiste en ruimste van Nederland, zo denken wij.

Woensdag 22 juni
De zon schijnt en met open kap draaien we het Prinses Margrietkanaal op, richting Groningen. Dit kanaal gaat over in het Van Starkenborghkanaal.
Het is maar 1,5 uur varen en via de Oostersluis varen we de Oosterhaven binnen, 5 minuten lopen van het centrum. Als eerste gaan we de computer laten nazien. We hebben problemen met opstarten, dat wordt hoe langer hoe erger. Het komt voor dat we wel 10x de computer uit en aan moeten zetten. Soms lukt het ons om in een menu te komen waarmee een andere systeemdatum kunnen kiezen, we zijn iedere keer blij als het toch weer gelukt is. We willen niet wachten op het moment dat hij ons helemaal in de steek laat, dus op internet hebben we een computerreparateur in de buurt van de haven gevonden. Als we daar binnenstappen en ons probleem uitleggen (het rotding wil niet opstarten), is de jongen aldaar bereid om meteen even te kijken. Uiteraard start de computer nu wel gelijk op, ook na meerdere keren - de haven in met dat ding! Hoe bedoel je als de dokter erbij is, is de pijn weg.
Gelukkig weet de aardige jongen wat verbeteringen door te voeren die het apparaat weer wat sneller doet werken. “Het gebeurt wel vaker, dat wij alleen maar naar het apparaat hoeven te kijken … en hij doet het weer”, lacht hij vriendelijk.
Terug op de boot start het ding gelukkig ook gelijk weer op, alles werkt weer, reden??? Roep het maar, niemand weet het.
Vijf minuten later slenteren we door de binnenstad en fotografeert Trees het Martinitorentje (stelt eigenlijk niet zoveel voor).
Groningen zelf is een gezellige stad, de haven ligt vol – altijd een leuk gezicht – maar ook in Groningen … valt de regen met bakken naar beneden (gelukkig wel als we net weer terug aan boord zijn).

Donderdag 23 juni
Je kunt het raden, het regent.
We gaan naar Assen, varen meerdere bruggen door in de stad Groningen en dan de Drentse Hoofdvaart af. Het is dik 20 kilometer, maar er is veel vertraging door de vele bruggen en sluizen.
Om ongeveer 15.00 uur liggen we in het centrum van Assen, waar ons opvalt dat er veel wegen zijn afgezet, de reden…de TT motorraces in het weekend.
Alle fanatieke motormuizen zijn aanwezig met hun tatoeages, leren jacks en bijpassende dames. Het zijn de echte mannen, die na een jaar wachten weer naar Assen mogen, bier zuipen, hun nieuwe T-shirt aan met het motormerk van hun dromen en een bijpassende doodskop op hun rug, vervolgens boos erbij kijken en je bent een echte vent.
Al vroeg in de avond horen we een band spelen en gaan kijken. Wat blijkt… de ouwe band van Herman Brood Wild Romance treedt op, met Jan Akkerman. Deze is echt goed, wat een gitaristen, er worden bekende covers gespeeld die echt beter klinken dan op cd, waanzinnig.
Een goed einde van deze geheel door regen overspoelde dag.

Vrijdag 24 juni
‘And I think it’s gonna rain today’, zong Dusty Springfield toen ze wakker werd met een gebroken hart, zo’n 50 jaar geleden. Ook vandaag is dat weer heel toepasselijk als we wegvaren richting Meppel. Het is een landelijke route met vele bruggen en een paar sluizen.
Om 13.00 stoppen we in Smilde voor een lunch, en bewonderen we de gruwelijke hoge zendmast. Ter hoogte van Dieverbrug meren we aan zomaar langs de vaart en kamperen in het wild tussen de levensgevaarlijke schapen, koeien en andere bijtgrage happers.
Tot ’s avonds - de vaart waaraan we liggen ligt naast de provinciale weg - is er het geluid van passerende motoren, op weg naar Assen.

Zaterdag 25 juni
We worden gewekt door… ja natuurlijk de regen, maar het meest door motoren, die al denken zich op het circuit te bevinden en zo ongelofelijk hard voorbij rijden, inhalen met doodsverachting, het zal de hele morgen doorgaan, want vandaag beginnen de races in Assen.
Wij zijn onderweg naar Meppel en komen daar rond 15.00 uur aan en kiezen ervoor om tot in het centrum door te varen. Dat is een goede keus, want na een piepklein sluisje belanden we in een gezellige ronde haven, worden we welkom geheten door de sluiswachter/ havenmeester en ontvangen we een welkomstpakket van Meppel, een goed begin van een fantastisch verblijf in Meppel.
Om de hoek begint het centrum en daar is een braderie gaande met live muziek en leuke/lekkere kraampjes, die we ondanks de maar niet ophoudende motregen, bezoeken.
Als snack voor vanavond trakteren we onszelf op paling, heerlijk!!!!

Zondag 26 juni
Omdat op zondag de sluis niet wordt bediend, blijven we vandaag ook nog in het Meppelse, geen probleem, zeker niet met de stralende zon, die de hele dag zal schijnen.
Eigenlijk was ons plan vandaag een was te draaien, maar vanwege de zondag is de wasruimte gesloten. Gedwongen rustdag dus, ook wel eens goed, zullen we maar denken.
We gaan de omgeving per fiets verkennen. Eerst gaan we kijken waar Chris en Gonny (broer en schoonzus Trees) een blauwe maandag hebben gewoond, een appartement met uitzicht op het water, leuk hoor.
Daarna fietsen we naar het centrum om ons te oriënteren op een fietstochtje naar een van de omliggende dorpen. Niet al te ver, want de zadels op onze vouwfietsen zijn behoorlijk hard. Het dichtstbijzijnde dorp is Staphorst. Waarom niet, veel over gehoord maar nog nooit bezocht.
In het begin liep het fietspad naast de provinciale weg, maar ongeveer halverwege raken we van het fietspad af en fietsen we midden tussen de weilanden door. We kregen het gevoel dat we verdwaald waren en twijfelden of we niet beter terug konden fietsen. Maar dan merken we een paar fietsers op in klederdracht, en nog een paar, mensen die naar de kerk gaan in Staphorst, volgen maar.
Daar aangekomen zijn wij het die opvallen in onze korte broeken en T-shirts, sommigen keuren ons geen blik waardig en anderen groeten ons aardig. Het is anno 2011, net een Fellini-filmopname, al die mannen in het zwart, die vrouwen in klederdracht, de hoedjes, ook bij de jeugd, het verbaasde ons dat dit nog voorkomt in ons landje, maar goed, ieder het zijne. Enne hoe bedoel je hoofddoekjes van Moslima’s? Hier zijn er meer dan in heel Rotterdam.
We hadden graag wat foto’s gemaakt, maar vonden dat toch een beetje gênant.
De kerk was open, voor de rest was alles dicht.
We fietsten weer terug naar Meppel. De tocht had lang genoeg geduurd, onze billen hadden genoeg te verduren gehad. Moe maar voldaan zochten we een gezellig terras in Meppel op, en genoten van een heerlijk glas koude witte wijn.
We zijn blij dat we in Rotterdam wonen.
’s Avonds zijn we op aanraden van Gonny, gaan eten bij Eetcafé De Beurs. Een goede tip!